Αγάθη & Γιώργος Δημητρόπουλος: Παράδοση είναι αυτό που μας ταξιδεύει στον τόπο μας. Ο Κορυφαίος Ευρυτάνας κλαρινίστας σε μια ξεχωριστή συνέντευξη στο www.palmosnews.gr, που αναδημοσιεύουμε.

Ο Γιώργος Δημητρόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα ορεινό και απομακρυσμένο χωριό της Ευρυτανίας, τα Κέδρα.
Βγαλμένος μέσα από τα σπλάχνα της ακραιφνούς αυτής περιοχής, γαλουχήθηκε με μουσικά δημοτικά ακούσματα από την τρυφερή του ακόμα ηλικία.
Το 1985 κάνει τη δική του επανάσταση στο κλαρίνο, παρουσιάζοντας ένα τελείως πρωτόγνωρο άκουσμα με ιδιαίτερη χροιά και ύφος, με μεγάλη έκταση συχνοτήτων και κυρίως ρυθμικό παίξιμο, ανατρέποντας το ήδη υπάρχον κατεστημένο με τους αργούς ρυθμούς και τους οξείς ήχους.

Το χαρακτηριστικό αυτό παίξιμο με τις συνεχόμενες αλλαγές οκτάδων, τα ποτ πουρί των τραγουδιών, τα ηχομόρια της βυζαντινής μουσικής, τις αξίες των ρυθμών και ιδιαίτερα τον όγκο με τη διαφορετική μελωδία του κλαρίνου, φέρνουν τον Γιώργο Δημητρόπουλο στην κορυφή.

Το 2003 συνεργάζεται με την Αγάθη. Μια νέα, γλυκιά παρουσία με μεγάλη ευγένεια φωνής και θαυμάσια ερμηνεία ακολουθεί το διακριτικό ρυθμό του Γιώργου Δημητρόπουλου, αντικαθιστώντας την παλιά παρτενέρ του και δημιουργώντας ένα ανεπανάληπτο χορευτικό δίδυμο.Αυτός είναι ο Γιώργος Δημητρόπουλος, ένας δυναμικός και δημιουργικός άνθρωπος με σπάνιο ταλέντο, που δύσκολα χαρίζει η φύση. Ένας μουσικός που ξεκίνησε από το μηδέν, χωρίς να στηριχτεί σε καμία μουσική κληρονομιά, χωρίς να παρακολουθήσει μαθήματα σε Ωδείο, χωρίς να εξασκηθεί στο πλευρό κάποιου πρακτικού, αλλά ένας αυτοδίδακτος κλαρινίστας, που άλλαξε το ηχόχρωμα, το ρυθμό, τη μελωδία και που έφτασε στην κορυφή, κατορθώνοντας να ξεχωρίσει, εκμεταλλευόμενος στο μέγιστο τις δυνατότητες του οργάνου του.
Η Αγάθη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Τελείωσε το Λύκειο στο Μαρούσι και έδωσε εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου και πήρε το πτυχίο της ως νηπιαγωγός. Μιλάει δύο ξένες γλώσσες, Αγγλικά και Γαλλικά, είναι παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών. Ασχολήθηκε με το πιάνο για 6 χρόνια, έκανε σολφέζ, θεωρία της μουσικής, φωνητική και ορθοφωνία για τουλάχιστον 3 χρόνια. Παίζει κιθάρα και ακούει όλα τα είδη μουσικής.
Κάνοντας αρκετές εμφανίσεις στην τηλεόραση και πολλές επιτυχημένες συναυλίες, κατορθώνουν να είναι περιζήτητοι σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Με το χορευτικό τους πρόγραμμα, παρουσιάζοντας μια μεγάλη ποικιλία δημοτικών, λαϊκών και νησιώτικων τραγουδιών, ξεσηκώνουν τον κόσμο και ιδιαίτερα τη νεολαία. Το δίδυμο Γιώργου Δημητρόπουλου – Αγάθης αποτελεί εγγύηση για διάφορες εκδηλώσεις δήμων και συλλόγων.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΜΑΙΡΗ ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ – ΓΚΙΩΝΗ

«ΠΑΛΜΟΣ»: Σε τί περιβάλλον γεννηθήκατε και μεγαλώσατε;
ΑΓΑΘΗ: Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, ήμουν το πρώτο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας ,με τέσσερα παιδιά. Μεγάλωσα σε μια αστική οικογένεια όπου εργαζόταν μόνο ο πατέρας μου, αλλά και οι δύο οι γονείς μου κάνανε ό,τι καλύτερο για μας προκειμένου να μας μορφώσουν. Ο Γιώργος αντίθετα μεγάλωσε σε ένα ορεινό και απομακρυσμένο χωριό της Ευρυτανίας με πολύ περιορισμένες ανέσεις από όλες τις απόψεις.

«Π»: Ο τόπος σας πιστεύετε ότι συνέβαλε στο να γίνετε μουσικός;
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Σαφώς και συνέβαλε ο τόπος μου στο να γίνω μουσικός, αφού γίνονταν πολύ συχνά στο χωριό μου πανηγύρια, γλέντια και τραγουδάγαμε καθημερινά όχι μόνο σε γάμους και χαρές, αλλά και όταν μαζευόμασταν όλοι παρέα.

«Π»: Τί είναι για εσάς παράδοση;
ΑΓ.: Η παράδοση για μένα είναι συνδεδεμένη με τα ήθη, τα έθιμα, την ιστορία του τόπου μας, αυτό που μεταδίδεται από γενιά σε γενιά και σαφέστατα η δημοτική μουσική μας.
Γ.Δ.: Παράδοση είναι αυτό που με «ταξιδεύει» στο βουνό, στο χωριό και στον τόπο μου. Μου έρχεται στο νου μου η μουσική που παίζω και το κλαρίνο μου!

«Π»: Ποιός σας μύησε στο κλαρίνο;
Γ.Δ.: Δεν είμαι από μουσική οικογένεια,μόνος μου ξεκίνησα να παίζω κλαρίνο. Γεννήθηκα γι’ αυτή τη δουλειά και το γεγονός ότι είμαι αυτοδίδακτος δηλώνει ότι δεν είχα κάποια μουσική κληρονομιά πίσω μου, κάποιον δηλαδή που να με οδηγήσει σε αυτόν το δρόμο.

«Π»: Ως αυτοδίδακτος μουσικός, ζήσατε την εμπειρία των πανηγυριών; Πώς ήταν το ξεκίνημά σας;
Γ.Δ.: Όπως σας είπα, δεν προέρχομαι από κάποια μουσική οικογένεια. Γι’ αυτό και το ξεκίνημα μου είχε πολλές δυσκολίες, αφού δεν είχα γνωριμίες για να με βοηθήσουν και όλα άρχισαν από το μηδέν.

«Π»: Πώς βιώσατε ή και ακόμα βιώνετε την κρίση;
ΑΓ.: Στεναχωριέμαι πραγματικά όταν βλέπω ανθρώπους γύρω μου να μην έχουν τα αναγκαία και τα απαραίτητα για να ζήσουν. Δυστυχώς οι εικόνες αυτές δεν μπορούν να με αφήσουν αδιάφορη και όσον αφορά τον δικό μας χώρο, τον καλλιτεχνικό, σίγουρα η κρίση τον έχει επηρεάσει.

«Π»: Καταφέρατε να δώσετε το δικό σας ύφος και ρυθμό. Πώς προέκυψε αυτό;
ΑΓ.: Ο Γιώργος πιστεύω ότι έχει μέσα του το ρυθμό – εξάλλου είναι ένας πολύ καλος χορευτής. Εδωσε λοιπόν από την αρχή πολύ μεγάλη σημασία στο ρυθμικό μέρος ενός κομματιού. Έτσι πέρασε και αγαπήθηκε από τον κόσμο αυτό το ξεχωριστό ύφος κι αυτό το ιδιαίτερο ηχόχρωμα που είναι πολύ διαφορετικό σαν άκουσμα από όλα τα υπόλοιπα γιατί είναι αυθεντικό και πηγαίο! Εγώ, με τη σειρά μου, ακολουθώ τραγουδώντας αυτό το μοναδικό ρυθμό του κλαρίνου κι έτσι κάπως προέκυψε αυτό το ντουέτο.

“Έχουμε ταξιδέψει αρκετές φορές στην Αμερική, στον Καναδά, στην Αυστραλία και στην Γερμανία. Αυτό που μας συγκινεί μετά από ένα τέτοιο ταξίδι, είναι η μεγάλη αγάπη και η νοσταλγία των Ελλήνων της ομογένειας για την πατρίδα μας και την παράδοση μας.”

«Π»: Ποιές συνεργασίες έχετε κάνει στο χώρο του δημοτικού και νησιώτικου τραγουδιού;
ΑΓ.: Έχουμε συνεργαστεί περιστασιακά με πολλούς καλλιτέχνες και του δημοτικού και του νησιώτικου τραγουδιού. Όταν πρωτοξεκίνησα σ’αυτό τον χώρο, μια συνεργασία μου που δε θα ξεχάσω ποτέ είναι αυτή με τον αείμνηστο Λεονάρδο Μπουρνέλη και τον Χρήστο Φωτίου.

«Π»: Οι σημερινοί νέοι ενδιαφέρονται για το δημοτικό μας τραγούδι;
ΑΓ.: Είναι πολύ παρήγορο και ενθαρρυντικό να έρχονται νέοι κοντά μας όπου και αν εμφανιζόμαστε, γιατί έτσι στηρίζουν τη δημοτική και παραδοσιακή μουσική μας που είναι ουσιαστικά η ιστορία και οι ρίζες μας, σε μια εποχή που όλα τείνουν να ομογενοποιηθούν.

«Π»: Υπάρχει ανταγωνισμός στο χώρο σας;
Γ.Δ.: Πάντα και παντού υπήρχε και θα υπάρχει ανταγωνισμός. Εγώ πάντως προσπαθώ να βελτιώνομαι και να γίνομαι καλύτερος στη δουλειά μου, που δεν είναι άλλη από το να διασκεδάζω τον κόσμο. Και για να είμαστε ειλικρινείς, ο ανταγωνισμός είναι ένα κίνητρο που μας ωθεί να γίνουμε καλύτεροι.

«Π»: Είστε ευχαριστημένοι με τις αμοιβές;
ΑΓ.: Υπάρχει ένας γενικότερος «μύθος» γύρω από τις αμοιβές των καλλιτεχνών, ότι δηλαδή μπορεί να αμοίβονται υπερβολικά. Αυτό βέβαια δεν ισχύει πάντα. Προσωπικά τα χρήματα τα βάζω σε δεύτερη μοίρα και αυτό που έχει αξία για μένα είναι αυτό που μένει μέσα μου μετά από κάθε μου εμφάνιση δηλαδή η δική μου ικανοποίηση και χαρά.

«Π»: Ποιούς θεωρείτε καλύτερους κλαρινίστες;
Γ.Δ.: Μερικοί από αυτούς που ξεχωρίζω είναι ο μπάρμπα-Τάσος Χαλκιάς, ο Νίκος Καρακώστας που ήταν αυθεντία στο είδος του, ο Βαγγέλης Σούκας και ο Κώστας Γιαούζος.

«Π»: Πώς βοήθησαν οι μουσικές σπουδές της Αγάθης στη συνεργασία σας
Γ.Δ.: Η Αγάθη έχει μία πολύπλευρη μόρφωση και μια μουσική παιδεία, αφού έχει ασχοληθεί και με το κλασικό πιάνο και με την κιθάρα, έχει κάνει σολφέζ και αρμονία μουσικής. Έτσι, λοιπόν, η αγάπη της αυτή για τη μουσική σε συνδυασμό με τις μουσικές της γνώσεις και το ταλέντο της, μας βοήθησαν στη δουλειά μας και έτσι δημιούργηθηκε αυτό το δίδυμο.

«Π»: Πού έχετε εμφανιστεί στην Αθήνα;
Γ.Δ.: Έχουμε εμφανιστεί σε αρκετά νυχτερινά κέντρα στην Αθήνα, ωστόσο τα τελευταία χρόνια έχουμε αποφασίσει να απέχουμε από αυτά και κάνουμε εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα τόσο τον χειμώνα όσο και το καλοκαίρι.

«Π»: Με τη δισκογραφία σας;
ΑΓ.: Έχουν κυκλοφορήσει και υπάρχουν στην αγορά αρκετά δικά μας cd με παραδοσιακά, δημοτικά και χορευτικά κομμάτια.

«Π»: Έχετε ταξιδέψει και στο εξωτερικό για επαγγελματικές εμφανίσεις;
Γ.Δ.: Βεβαίως! Έχουμε ταξιδέψει αρκετές φορές στην Αμερική, στον Καναδά, στην Αυστραλία και στην Γερμανία. Αυτό που μας συγκινεί μετά από ένα τέτοιο ταξίδι, είναι η μεγάλη αγάπη και η νοσταλγία των Ελλήνων της ομογένειας για την πατρίδα μας και την παράδοση μας.

«Π»: Οι δυσκολίες στη δουλειά σας, ποιές είναι;
ΑΓ.: Όπως κάθε επάγγελμα έτσι και το δικό μας έχει και αυτό τις δυσκολίες του. Είναι ένα ελεύθερο επάγγελμα και υπάρχει πάντα μια αβεβαιότητα και μια ανασφάλεια για το μέλλον και ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις και να αναδειχθείς εύκολα.Επίσης ας μην ξεχνάμε ότι η νύχτα δεν είναι εύκολη, τα ωράρια μας δεν είναι συγκεκριμένα, ταξιδεύουμε συχνά, ειδικά το καλοκαίρι, σε διαφορετικά μέρη επί πολλές συνεχόμενες μέρες. Παρόλ’ αυτά η αγάπη μας γι’ αυτό που κάνουμε νομίζω ότι τα ισοσταθμίζει όλα.

“Είναι πολύ παρήγορο και ενθαρρυντικό να έρχονται νέοι κοντά μας όπου και αν εμφανιζόμαστε, γιατί έτσι στηρίζουν τη δημοτική και παραδοσιακή μουσική μας που είναι ουσιαστικά η ιστορία και οι ρίζες μας, σε μια εποχή που όλα τείνουν να ομογενοποιηθούν.”

«Π»: Ποιό είναι το όραμά σας;
ΑΓ.: Οραματίζομαι ένα καλύτερο αύριο για όλους τους Έλληνες, ιδανικά έναν κόσμο που να μην σταματάει να αγωνίζεται για τα «θέλω» του. Θέλω να είμαι αισιόδοξη, αν και η εποχή μας δεν το επιτρέπει, και για την οικογένεια μου να είμαστε όλοι αγαπημένοι και να δούμε ως γονείς τα παιδιά μας να προοδεύουν.
“Είναι πολύ παρήγορο και ενθαρρυντικό να έρχονται νέοι κοντά μας όπου και αν εμφανιζόμαστε, γιατί έτσι στηρίζουν τη δημοτική και παραδοσιακή μουσική μας που είναι ουσιαστικά η ιστορία και οι ρίζες μας, σε μια εποχή που όλα τείνουν να ομογενοποιηθούν.”

«Π»: Ένα σας παράπονο;
ΑΓ.: Δεν έχουμε κανένα παράπονο, η ζωή έχει δυσκολίες,τις ξεπερνάμε με υπομονή και ευχαριστούμε τον Θεό για όλα όσα μας έχει χαρίσει.

«Π»: Τα μελλοντικά σας σχέδια;
ΑΓ.: Όσον αφορά τα επαγγελματικά μας, σκεφτόμαστε να κυκλοφορήσουμε ένα καινούργιο cd με παραδοσιακά τραγούδια το οποίο θα κυκλοφορήσει το 2018. Άμα έχουμε την υγεία μας, πίστη και αγάπη γι’ αυτό που κάνουμε, όλα γίνονται πιο εύκολα.