Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2020

Αφενός και αφετέρου - Τα Άγραφα ανήκουν σε όλο το Λαό, δεν είναι «Κατεχόμενη Ζώνη» των εταιρειών

  

«Κάποιοι», άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο, βρέθηκαν στα βουνά, και όχι μόνο, σε πλήθος αγωνιστικών πρωτοβουλιών και κινητοποιήσεων.

– Σε πεζοπορίες ωρών και άλλοτε και ημερών (!), σε κορφές σχεδόν 2000 μέτρων, στέλνοντας ΚΑΙ από εκεί το μήνυμα αντίστασης : “τα βουνά μας να μην πατηθούν ποτέ από τη μπότα της βαρβαρότητας”.

– Βρέθηκαν και σε χωριά και σε συνοικισμούς, σε εκδηλώσεις ενημέρωσης για να ακουστεί η φωνή της αλήθειας στον απλό κόσμο των τοπικών κοινωνιών, κόντρα στη βρόμικη προπαγάνδα του συστήματος και των εταιρειών από τα βοθροκάναλα και τις παλιοφυλλάδες που ελέγχουν.

– Βρέθηκαν και σε πόλεις, σε δρόμους και σε πεζοδρόμια, σε μαχητικές πορείες με βροχές και με λιοπύρια.

– Καθώς και σε διάφορες και διαφορετικές πολύμορφες δράσεις.

– Και σίγουρα θα ξαναβρεθούν ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΞΑΝΑΧΡΕΙΑΣΤΕΙ…

Αφενός λοιπόν…

«κάποιοι», δεν μπορεί παρά να έχουν ΗΣΥΧΗ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥΣ αφού έπραξαν και πράττουν ότι είναι ανθρωπίνως (ή μπορεί και «υπερ-ανθρωπίνως») δυνατόν ώστε να μην παραδοθεί αμαχητί τούτη η δύστυχη πατρίδα κι αυτή η όμορφη γη των προγόνων μας στα πολυεθνικά και στα ντόπια κοράκια που έστησαν μέγα κερδοσκοπικό  φαγοπότι στα ΔΙΚΑ ΜΑΣ χώματα.

Κι αν στην τελική δεν τα καταφέρουν (;) θα ξέρουν τουλάχιστον ότι δεν σήκωσαν τα χέρια ψηλά, ότι αντιστάθηκαν…

Αφετέρου όμως…

«κάποιοι άλλοι», που κοιμούνται μακάριοι στον καναπέ, ενώ τους πριονίζουν τα πόδια, ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, αύριο-μεθαύριο, να λένε ότι τάχα… «δεν ήξεραν και δεν άκουσαν».

Διότι και «ξέρουν και ακούν», αλλά πολύ απλά αδιαφορούν.

Στα… παλαιότερα των υποδημάτων τους ΤΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ θα παραδώσουν στα παιδιά τους και στα παιδιά όλου του κόσμου.

Χασκογελάνε κι ειρωνεύονται όσους λιώνουν παπούτσια στα βουνά και στα πεζοδρόμια και ίσως κι όσους τρώνε φάπες από τα ματ ή απειλούνται με διώξεις.

Ξεσπαθώνουν ορισμένοι συμπατριώτες «ελληναράδες» εναντίον όσων αγωνίζονται, αφού… «έλα μωρέ τώρα με τους απίθανους, εφόσον δεν βγαίνει τίποτα με τις φωνές τους και με τις πορείες τους».

Και συνεχίζουν το ροχαλητό τους… αποκαμωμένοι από την κριτική!

Δίπλα στην κούνια, ίσως κοιμάται και το δικό τους παιδί που οι ίδιοι φρόντισαν να του υποθηκεύσουν το μέλλον του…

Ας προσέξουν μόνο μην οι επόμενες γενιές τούς στιγματίσουν σαν κιοτήδες και προδότες.

1 σχόλιο: