Αναρρίχηση στο Φαράγγι του Μπουζουνίκου - ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το φαράγγι, αποτελεί μια πρόταση για εναλλακτική δράση, καθώς πέραν της ανόθευτης φυσικής ομορφιάς, έχει και μια από τις καλύτερες πίστες αναρρίχησης

Το χειμώνα του 1910 στην Ευρυτανία, μια έντονη βροχόπτωση που διήρκησε πολλές ημέρες, προκάλεσε στα Άγραφα την κατάρρευση μεγάλου μέρους της πλαγιάς του Καλόγερου στη θέση Μπαλτενήσι και τεράστιος όγκος φερτών υλικών και βράχων ακολούθησαν τη ροή του ποταμού.

Μετά την καταστροφή, η περιοχή άλλαξε για πάντα, καθώς εξαφάνισε τα μισά κτήματα ενώ δεκαπλασιάστηκε η κοίτη του ποταμού Γρανιτσιώτη, βάθυναν τα χαμηλότερα τμήματα της και έπαψε να κυλά από το φαράγγι Μπουζουνίκου.

Ο Γρανιτσιώτης ποταμός πηγάζει κάτω από την κορυφή «Καλόγερος» των Δυτικών Αγράφων και αφού διασχίσει τους οικισμούς Άνω και Κάτω Ποταμιά Γρανίτσας και το Βέρνικο εκβάλλει στον Αχελώο.

Όταν άλλαξε η ροή του ποταμιού, το φαράγγι εξαιτίας των υψηλών βράχων, των στενών περασμάτων, των σπηλαίων, της βλάστησης, απέκτησε απόκοσμη μορφή και οι ντόπιοι δημιουργούσαν θρύλους.

Σήμερα το φαράγγι, αποτελεί μια πρόταση για εναλλακτική δράση, καθώς πέραν της ανόθευτης φυσικής ομορφιάς, έχει και μια από τις καλύτερες πίστες αναρρίχησης.

Πριν από περίπου δύο χρόνια ο Θωμάς Νταβαρίνος από τα Τοπόλιανα, δεινός αναρριχητής και ορειβάτης με εμπειρίες αναβάσεων όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ιδιαίτερα ψηλά και δύσκολα βουνά σε διάφορες χώρες, με μια ομάδα εθελοντών ξεκίνησε να υλοποιεί το όραμά του.

'Αρχισε να ασχολείται με τη διάνοιξη μονοπατιών στην περιοχή, ενώ ίδρυσε τον Ορειβατικό Σύλλογο Αγράφων. Με την εμπειρία του είδε σαν πρόκληση τη δημιουργία αναρριχητικού πεδίου στο φαράγγι Μπουζουνίκου και στην προέκταση του μονοπατιού που συνεχίζει δίπλα στον Γρανιτσιώτη και συναντά τον Αχελώο με πορεία προς τον βορά και παραποτάμια φτάνει ως το κάστρο των Τοπολιάνων. Δαπανήθηκαν πάρα πολλές ημέρες εργασίας, για να αλλάξουν την όψη κάθε βράχου ξεχωριστά. Αφαιρέθηκαν σαθρά υλικά, πέτρες, φυτά, δέντρα. Ο Θωμάς Νταβαρίνος έτριψε κάθε πέτρα και βράχο με συρματόβουρτσα κρεμασμένος από αναρριχητικό σκοινί και ασφαλισμένος σε ένα απλό ιμάντα αναρρίχησης.

Πλέον, έχει ήδη διαμορφωθεί ένα αναρριχητικό πεδίο πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα, αφού σε ένα φαράγγι μήκους περίπου 630 μέτρων υπάρχουν δεκάδες αναρριχητικές διαδρομές, διαφόρων επιπέδων δυσκολίας που απευθύνονται στον αρχάριο έως και στον πλέον έμπειρο αναρριχητή.

Ο κ. Νταβαρίνος μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την προσπάθεια αξιοποίησης του φαραγγιού και σε αναρριχητικό πεδίο.

«Είναι έτοιμες πάνω από εκατό διαδρομές. Αναρριχητικές διαδρομές κάθε επιπέδου. Μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε άνθρωπος αναρρίχηση με ασφάλεια. Βέβαια θέλει πολύ δουλειά ακόμα για να τελειώσει. Έχουμε και άλλα να κάνουμε, αλλά τα σημαντικότερα τα έχουμε κάνει μέχρι στιγμής με τη βοήθεια του Δήμου Αγράφων, που μας βοήθησε για τον καθαρισμό και να προχωρήσουμε στην αξιοποίηση του φαραγγιού. Μπορεί να κάνει αναρρίχηση ένας αρχάριος. Έχουμε βάλει από 6 χρόνων παιδάκι να κάνει, μέχρι άνθρωπο 70 χρόνων. Οποιοσδήποτε άνθρωπος μπορεί να κάνει αναρρίχηση. Είναι επίπεδα η αναρρίχηση. Ξεκινάς από τα πιο εύκολα και καταλήγεις σε πολύ δύσκολα πεδία. Έχει πολλές διαδρομές, εύκολες για αρχάριους, αλλά και πολύ δύσκολες. Και αυτό ακριβώς είναι το πλεονέκτημα, που αναδεικνύει το φαράγγι σε ένα πολύ καλό αναρριχητικό πεδίο. Κάθε διαδρομή έχει και το όνομά της, όταν τελειοποιηθεί παίρνει το όνομά της, λέγεται Αψίδα από το σχήμα του βράχου. Δεν έχουν τελειώσει ακόμα, πολλές όμως είναι έτοιμες». Στην προσπάθεια του Ορειβατικού Συλλόγου Αγράφων, συμβάλλει και ο έμπειρος ορειβάτης Αντώνης Σύκαρης.

Ο δήμαρχος Αγράφων, Αλέξης Καρδαμπίκης, ο οποίος βλέπει το φαράγγι ως μοχλό ανάπτυξης τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Το φαράγγι του Μπουζουνίκου, δίπλα στην κοιλάδα του Αχελώου, είναι ένα φαράγγι μοναδικό,το οποίο χάρη στον Ορειβατικό Σύλλογο Αγράφων έχει αξιοποιηθεί και σε λίγο καιρό θα είμαστε πανέτοιμοι. Πιστεύω συνδυαστικά με τον Αχελώο και με άλλες δράσεις στην περιοχή, θα μπορέσει να δώσει μια ανάπτυξη στην τοπική οικονομία. Δεν ήταν εύκολη η προσπάθεια που κάνουν τα παιδιά, ήταν δύσκολη, αλλά τους αξίζουν θερμά συγχαρητήρια. Μπορεί εδώ, ο κάθε επισκέπτης να δει τη μαγεία και την ομορφιά, να αθληθεί, να κάνει μπάνιο στον Αχελώο και οτιδήποτε άλλο».

Πλεονέκτημα του πεδίου, είναι η πρόσβαση στο φαράγγι, αφού ένας λιθόστρωτος δρόμος φτάνει μέχρι την είσοδο και την έξοδο του φαραγγιού, καθιστώντας πολύ εύκολη τη μεταφορά των προσωπικών και αναρριχητικών υλικών κάθε επισκέπτη.