Παρασκευή 15 Ιουνίου 2018

ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟ ΚΙΛΚΙΣ , ΛΑΧΑΝΑ,ΤΖΟΥΜΑΓΙΑ ΚΤΛ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΒΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ…..


ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΠΘ ΑΘ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ 

Αυτές τις μέρες στο νομό μας γιορτάστηκαν και μάλιστα τρεις φορές «πρωτοκαπετάνιοι» που αν μη τι άλλο, κατέστρεψαν τον τόπο μας. Και άλλοι, όπως ο Κωστορίζος από τον Τυμφρηστό κανένας δεν τους θυμάται καθώς και εκείνους που άφησαν τα κόκκαλα τους στα λαγκάδια της Ευρυτανίας.
Και είναι παράδοξο που δεν κουνήθηκε κάποιος, όπως οι συγκεντρώσεις στις πόλεις της Μακεδονίας για τους Ευρυτάνες και Ρουμελιώτες που με το αίμα τους χάρισαν τη λευτεριά στη Μακεδονία. Λίγο καιρό πριν  η  “Πανευρυτανική Ένωση”  εξέδωσε βιβλία που περιγράφονται  ονομαστικά οι νεκροί μας. Oι προγονοί μας. Ευτυχώς που έγινε αυτό. Είναι μνημείο μνήμης . Σήμερα που σχεδόν όλοι η Ελλάδα ξεσηκώθηκε για το χάρισμα του ονόματος στους Σκοπιανούς ,μάταια περίμενα κάποια εκδήλωση μνήμης και στο νομό μας. Λες και δεν ήταν ήρωες και οι Ιατρίδης που έπεσε στο Λαχανά, ο Γιολδάσης ανάμεσα στο Κιλκίς και στο Λαχανά. Κανένας δεν τους θυμήθηκε. Εδώ θα αναφερθώ  πως σκοτώθηκε ο Γιολδάσης όπως έφθασε στις μέρες μας .Ο Γιολδάσης λοχαγός επικεφαλής ομάδας τραυματίσθηκε και έπεσε μέσα στο αθέριστο σιτάρι που άρχισε από μια μεριά να καίγεται από τις πολλές οβίδες του πολέμου. Τότε, από τα νεύρα του ο Γιολδάσης, ξερίζωσε κατά διήγηση ντόπιων κατοίκων, το μουστάκι του και ενώ καλούσε σε βοήθεια αφέθηκε… και κάηκε. Κάπως έτσι  έπεσε και ο Διαλέτης, ο εγγονός του Κολοκοτρώνη, ο Παπακυριαζής και τόσοι άλλοι μέχρι που οι νεκροί ανήλθαν σε 8000 περίπου. Ανάμεσα σε αυτούς πολλοί  ίσως περισσότεροι οι Ρουμελιώτες. Αυτοί οι νεκροί πολέμησαν για να μείνει όπως και  η Μακεδονία Ελληνική. Και σήμερα άλλοι από  το λόφο Θυσίας στο Κιλκίς  και άλλοι από το Ηρώο στο Λαχανά  μπορούν άραγε να αγναντέψουν  το «δόσιμο» από τους απογόνους τους του ονόματος  της Μακεδονίας; Μπορούν να φωνάξουν με τα λόγια του Μακρυγιάννη ή των εξοδιτών του Μεσολογγίου «για την πίστη και το γένος»; Και οι πολιτικοί μας; Τι κάνουν: Σύνθετη ονομασία δεν σημαίνει αυτή  να αποτελείται από δύο  λέξεις. Σημαίνει π.χ μια λέξη όπως  Παπακωνσταντίνου  δηλαδή Παππάς και Κωνσταντίνος. Δυστυχώς  οι δύο λέξεις αποκρύπτουν την αλήθεια. Ως Ρουμελιώτης,  γράφω αυτές τις φτωχές σειρές από καθήκον στους προγόνους μου και όλους εκείνους  που έπεσαν για την πατρίδα μας. Φυσικά δεν τις γράφω ούτε για τον καπετάν Ερμή  ούτε για τον Άρη. Και κάτι ακόμη η Δομνίστα γίνεται προσπάθεια να ονομασθεί Αγία Λαύρα. Τι το χειρότερο για τους Δομνιστιάνους αγωνιστές του 1821 που σήκωσαν τα όπλα  και έδιωξαν τους Τούρκους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου