Μελέτες έγιναν και γίνονται, έργα όμως… - Γράφει ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, καθηγητής ,ΑΠΘ

Γράφτηκε στον τύπο ,ότι πρόκειται να γίνει μια σειρά, ακόμη; μελετών για την Εθνική Οδό Καρπενησίου-Λαμίας.Μέχρις εδώ όλα καλά .Όμως υπάρχει ένα ερώτημα: θα γίνει ο δρόμος; Δείγματα αργοπορίας ή καλλίτερα της” Άρτας το γιοφύρι” παρατηρούνται στην παράκαμψη  της  Μακρακώμης. Πέρασαν αρκετά χρόνια και ο δρόμος όλο γίνεται και δεν τελειώνει.

Όμως ,το θέμα  μας δεν είναι σε αυτόν το δρόμο, είναι στο Νομό μας και  στις μελέτες για έργα που αφορούν το περιβάλλον, την πρωτογενή παραγωγή που έγιναν εδώ και χρόνια και τα έργα που προβλεπόταν από αυτές τις μελέτες, κανένα δεν τελείωσε ακόμη και αν έργα ,στοιχίζουν λίγο. Παράδειγμα, η μελέτη για το Πανταβρέχει. Έγιναν  τρεις  απανωτές  μελέτες χωρίς όμως να γίνει ένα έργο, πέρα από το δρόμο Δομνίστα-Σκοπιά-Καστανούλα-Ρωσκά κτλ που άρχισε εδώ και 5-6 χρόνια  αλλά ακόμη βρίσκεται στη Σκοπιά. Υπάρχουν έργα για θέσεις θέασης του Κρικελλοποτάμου στο  δρόμο Μαρίνο-Ψιανών που όμως στη θέση Στενή η γέφυρα έχει τη μορφή που δίνει η φωτογραφία μετά από τις πλημύρες που έγιναν εδώ και τρία, περίπου ,χρόνια. Και μένει έτσι και σήμερα ως σημάδι αδιαφορίας των αρχών να «κόβει» τον δρόμο και την επικοινωνία των κατοίκων. Υπάρχουν έργα που όλες οι μελέτες προέβλεπαν να γίνουν στο φαράγγι. Εκεί, που ακόμη δεν υπάρχει ούτε χώρος στάθμευσης, αλλά ούτε  και μια τουαλέτα. Αλήθεια τι μπορεί να «ομολογήσει»  η Εταιρεία που μεταφέρει επισκέπτες, πως αυτοί ικανοποιούν τις βιολογικές τους ανάγκες; Το φαράγγι το εκμεταλλεύεται με μεταφορά επισκεπτών ,Ελλήνων και Ξένων» σχεδόν ιδιωτική εταιρεία χωρίς κανένα οικονομικό όφελος για την τοπική κοινότητα ή τον δήμο. Σε άλλες περιοχές της χώρας  ένα τέτοιο διαμάντι θα αξιοποιούνταν  πρώτο από όλα ,ακόμη και από την ανάπλαση που γίνεται  στο Καρπενήσι. Η Ευρυτανία μετά από το Βελούχι έχει και το Πανταβρέχει. Και για το Βελούχι κάθε χρόνο υπάρχουν ευρώ, ενώ για το Πανταβρέχει … Δυστυχώς, το δεύτερο βρίσκεται φωλιασμένο ανάμεσα στην Καλιακούδα και το Πλατάνι, σε δυσπρόσιτο μέρος με λιγοστούς κατοίκους ή ερημωμένους  οικισμούς και αυτοί  δεν μετρούν  στη κάλπη όσο οι κάτοικοι του Καρπενησίου. Όμως, αυτό το δεύτερο δίνει συγκριτικό πλεονέκτημα στον τόπο στα πλαίσια του οικολογικού  τουρισμού. Για το έργο αναφέρθηκαν πολλά στις ημερίδες που έγιναν κατά σειρά στα Ψιανά, στο Κρίκελλο και τη Ρωσκά. Ειπώθηκαν πολλά για τα οφέλη, όμως έργο  δεν φαίνεται πουθενά. Σε ότι αφορά την πρωτογενή παραγωγή, πρίν το 1980 με πρωτοβουλία της Ευρυτανία ΑΕ και την  ένθερμο συμπαράσταση του τότε υφυπουργού Γεωργίας Χρ. Καραππιπέρη  εκπονήθηκε μελέτη Λειβαδοκτηντροφικής ανάπτυξης της Περιοχής Αγράφων. Μελέτη που ομοιότης  δεν υπήρχε και χρησίμευσε ως πρότυπο για τη σύνταξη και άλλων μελετών σε διάφορες ορεινές περιοχές της χώρας. Η μελέτη αυτή ανακοινώθηκε από τον ακαδημαϊκό Αλεξόπουλο στη Ακαδημία Αθηνών  και εκτυπώθηκε από την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας. Από τη μελέτη έγιναν  έργα υποδομής συνδέθηκε η περιοχή με τη ΔΕΗ  ,τα  Άγραφα με αμαξιτό δρόμο με το Καρπενήσι, την Καρδίτσα κτλ. Δυστυχώς, η τότε αστυφιλία και η καλύτερη ζωή των νέων στα αστικά  κέντρα οδήγησε στη σημερινή ερήμωση των χωριών και την εγκατάλειψη της ποιμενικής ζωής. Τα   «τα γρέκια χορταριάσαν  και τα βουνά ρημάξανε» κατά τον τραγουδιστή  για τη σημερινή ποιμενική ζωή στα Άγραφα και είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολούθησαν και ακολουθούν μέχρι σήμερα  στη χώρα μας. Φαίνεται  η φέτα π.χ. Βουλγαρίας  είναι καλύτερη από τη φέτα  των Αγράφων. Η φέτα Αγράφων είναι μοναδική ,με πλούσιο άρωμα από τα βουνίσια χόρτα, τη ρίγανι, το θυμάρι, το πουρνάρι ,τον έλατο κτλ  και είναι πλούσια σε ωφέλιμα λιπαρά οξέα ω3 .¨Όμως ποτέ δεν είναι αργά. Ακόμη και σήμερα οι λιγοστοί οργανωμένοι σε ομάδα παραγωγών μπορούν να παράγουν προϊόντα ποιοτικά ανώτερα ΠΟΠ ή ΠΓΕ, όπως τσαλαφούτι, φέτα, πρέντζα. Ο τόπος χρειάζεται έργα ,οι μελέτες  υπάρχουν, οι αρμόδιοι  είναι καιρός, ας τολμήσουν.