ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ή «ΤΥΜΦΡΗΣΤΟΣ» Σαν σήμερα 31 Μαρτίου 1930 πέθανε ένα άξιο τέκνο της Ανατ. Φραγκίστας ένας από τους μεγαλύτερους Λογοτέχνες της πατρίδας μας

Ο σπουδαίος λογοτέχνης

Δημήτρης Παπαδόπουλος ή Τυμφρηστός, γεννήθηκε στην Αν. Φραγκίστα το 1870. Γόνος πολύτεκνης οικογένειας με 9 παιδιά. Παρά τις δυσκολίες εκείνης της εποχής, οι γονείς του έδωσαν εφόδια και καλή αγωγή στα παιδιά τους, φροντίζοντας ιδιαίτερα για τη μόρφωσή τους.

ΔΗΜΟΣ ΑΓΡΑΦΩΝ - ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΧΩΡΙΟ…… ΓΙΑΤΙ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ

Οι έχοντες και οι μη έχοντες  συμπτώματα κορονοϊού, οφείλουμε να μείνουμε όλοι στα σπίτια μας. Όσοι δεν μένουν μέσα, συνεισφέρουν  στην εξάπλωση του ιού, συνεισφέρουν στην πιθανή εξόντωση άλλων συνανθρώπων μας, ίσως τους γονείς τους, ίσως τους παππούδες τους.

ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ Γράφει ο Θαν. Γιαννακόπουλος

Στους αγωνιστές της πολιορκημένης Πόλης συγκαταλέγονται και επιφανείς οπλαρχηγοί Σαρακατσαναίοι, πέρα από το ανώνυµο πλήθος των Σαρακατσαναίων παλικαριών τους, που πάντοτε ήταν στο πλευρό τους. Ο Σαρακατσάνος κλεφταρµατωλός του αρματολικιού της Βόνιτσας Γεώργιος Τσιόγκας µε το σώµα του, που αποτελείτο κατά το μεγαλύτερο µέρος από συµπατριώτες του κτηνοτρόφους των ξεκαλοκαιριών των Τζουμέρκων και των χειμερινών λιβαδιών της νότιας Ηπείρου, χρημάτισε στρατιωτικός διοικητής του πολιορκημένου Μεσολογγίου, για να παραδώσει το αξίωµα στον Νότη Μπότσαρη, όταν η «στενούρα» και η υγρασία της πόλης κατέστησε ανέφικτη τη δυνατότητά του να το διοικεί.

ΧΤΙΣΤΑΔΕΣ -ΜΑΡΑΓΚΟΙ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΙΚΕΛΟΠΟΤΑΜΟΥ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ - Γράφει ο Θανάσης Γιαννακόπουλος

Τα παλιά τα χρόνια, τον καιρό της Τουρκοκρατίας ,και  προπολεμικά πριν το 1940 και μετά τον εμφύλιο 1944-49 στα χωριά του Κρικελοποτάμου αναπτύχτηκαν αυτοδίδακτοι χτιστάδες και μαραγκοί. Αμέσως πριν τον πόλεμο του άρχισαν να φτιάχνουν σπίτια, αυτά ήταν  ανώγεια με τζάκι στο κέντρο του» μαγειριού» και τα ζώα στο κατώι ή πολλές φορές στο μισό σπίτι.

Η δυνητικά αισιόδοξη παράμετρος της κρίσης - Γράφει ο Χρήστος Α. Αποστολίδης, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Είχαμε εμπλακεί, εκόντες άκοντες, σε μια ατέρμονη, αδιάκοπη, πιεστική και ενίοτε ατελέσφορη καθημερινότητα, γεμάτη εντάσεις, υποχρεώσεις, εκκρεμότητες και προθεσμίες. Επιδιώκαμε μετ' επιτάσεως το κέρδος, την πρόοδο, την αναγνώριση, την επίτευξη στόχων, την αδιάκοπη βελτίωση των οικονομικών δεικτών. Μια διαρκής, επίμονη και μονίμως ανικανοποίητη αναζήτηση της όποιας μορφής επιτυχίας, που παρά το άγχος και την αγωνία που συνεπάγονταν εντούτοις είχαμε εκπαιδευτεί να την αναγάγουμε σε μια αδήριτη και απαραίτητη ανάγκη, δείγμα κοινωνικής αποδοχής και επιβεβαίωσης της αξίας μας.

Υδρόμυλοι και μυλωνάδες τα παλιά τα χρόνια στα χωριά του Κρικεκολοπόταμου Ευρυτανίας - Γράφει ο Θαν. Γιαννακόπουλος

Οι υδρόμυλοι ή μύλοι ήταν οι βιοτεχνίες και τα εργαστήρια του κάθε χωριού τόσο στη διάρκειατης Τουρκοκρατίας όσο και μετά την απελευθέρωση. Έφθασε η χρήση τους και η ωφελιμότητα  τους  και μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Χωρίς μύλο δεν υπήρχε αλεύρι και ψωμί στο χωριό. Τα χωριά Ψιανά, Σέλιτσα, Ρωσκά, Δολιανά, Βύθισμα , Δομνίστα, Κρίκελο είχαν από ένα, δύο ή τρείς μύλους, το καθένα.

ΜΗΝΥΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ ΕΞ ΑΦΟΡΜΗΣ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΑΪΟΥ

Αγαπητοί μου,

εξ αφορμής της πανδημίας του κορωναϊού και λαμβάνοντας υπ΄ όψιν τις κυβερνητικές εντολές, παρακαλώ θερμά να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα με υπομονή, νηφαλιότητα, υπακούοντας στις οδηγίες των ειδικών και κυρίως με πίστη στο Θεό.

Είναι άγνωστα τα αίτια όλης αυτής της δοκιμασίας. Καλό είναι να μην προτρέχουμε βγάζοντας κενά συμπεράσματα. Εμείς, αξιοποιώντας τα ελάχιστα θετικά στοιχεία οφείλουμε να βγούμε κερδισμένοι. Ειδικά τώρα, την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και εν όψει της Μεγάλης Εβδομάδος, έχουμε μία ευκαιρία περισυλλογής και εποικοδομητικής εσωστρέφειας.

Ενας πίνακας με καμβά τα «παγιδευμένα» νερά

Λίμνη Κρεμαστών: Εξερευνούμε τις όχθες της μεγαλύτερης τεχνητής λίμνης της Ελλάδας, γνωρίζουμε υπέροχα χωριά, περιηγούμαστε σε μέρη μοναδικά αναζητώντας τους παλιούς θρύλους και τις μικρές ιστορίες των ανθρώπων που πέρασαν από αυτόν τον συναρπαστικό τόπο…