ΟΡΕΙΝΑ ΛΕΙΒΑΔΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΑΦΙΑ Γράφει ο Θαν.Γιαννακόπουλος

ΕΝΟΙΚΙΑΣΙΣ     ΚΤΗΜΑΤΟΣ

Εν Αθήναις  τη 27^η Απριλίου 1969

Η κάτωθι  υπογεγραμμένη Λαμπρινή Σταθοπούλου  παραχωρεί δια δύο έτη από 1-5-69 έως 30-4-71 το ευρισκόμενον κατά τη θέσιν Μαλακάσα Μέγα Χωρίου Ευρυτανίας κτήματος, εις τον Λάμπρον Γιαννακόπουλον.

Όστις θέλει χρησιμοποιήση δια την βοσκήν των αιγοπροβάτων του κατά τους θερινούς μήνας.

Ο Λάμπρος Γιαννακόπουλος υποχρεούται  όπως καταβάλει εις την Λαμπρινήν  Σταθοπούλου  δια μίσθωμα του ανωτέρω κτήματος δραχμάς τριακοσίας (300).

Η παρούσα ακυρεί κάθε προηγουμένην μίσθωσιν καθ ότι ο προηγούμενος μισθωτής ενοικιάζει τούτο άνευ δικαιώματος εις τον Λάμπρον Γιαννακόπουλον.

(Τ.Σ) Λαμ.Ε.Σταθοπούλου

Ιδιωτικόν Συμφωνητικόν

Εν Μεγάλο Χωρίον σήμερον την   του μηνός Αυγούστου  του έτους 1969  οι κάτωθι υπογεγραμμένοι αφ ενός  Ιωάννης Κ Περίδας  κάτοικος Αθηνών  και αφ ετέρου ο Λάμπρος Γιαννακόπουλος, κάτοικος  χωρίου Ψιανών συνεφώνησαν και συναπεδέχθησαν τα κάτωθι: O πρώτος  εκ τούτων έχει εις την κατοχήν και κυριότητα του ένα λειβάδι (λάκα Περίδα) κείμενον  εις θέσιν Καλιακούδα της περιφέρειας  Μεγ.Χωρίου εκτάσεως 8 στρεμμάτων περίπου, γνωστών ανέκαθεν ορίων. Το κτήμα τούτο εμισθεί προς τον δεύτερον των συμβαλλομένων υπό τους κάτωθι όρους και συμφωνίας.1) Η μίσθωσις συνομολογείται δια χρονικόν διάστημα (2) ετών ,ήτοι αυτή ‘αρχεται την 1^ην ,7/8/69 και λήγει την 7/9/71 .Ετήσιον  μίσθωμα ορίζεται εις διακοσίας δραχμάς καταβαλλόμενον  την…..   εκάστου έτους επί αποδείξει  ήτις και θα αποδεικνύει την καταβολήν τούτου. 3) Καθυστέρησις του μισθώματος συνεπάγεται την κατά νόμον έξωσιν του μισθωτού εκ του μισθίου. 4)Κακή χρήσις του μισθίου συνεπάγεται ωσαύτως την έξωσιν του μισθωτοπύ.5)Ο μισθωτής υποχρεούται να διατηρή εις καλήν κατάστασιν το μίσθιον και να παραδώση τούτο εις καλήν κατάστασιν ως το παρέλαβε κατά την λήξιν της μισθώσεως .6) Σιωπηρά παράτασις της μισθώσεως ως και υπομίσθωσις δεν επιτρέπεται.7)Δύναται από συμφώνου η παρούσα μίσθωσις να παραταθή υπό τους αυτούς όρους  ή ετέρους τοιούτους σημειωμένους  κάτωθι τοτ παρόντος.8)Εις ουδεμίαν ετέραν υποχρέωσιν υπόκειται ο πρώτος των συμβαλλομένων ιδιοκτήτης.9) Οιοδήποτε υποχρέωσις του κτήματος βαρύνει τον μισθωτήν (δεύτερον συμβαλλόμενον) προς οιονδήποτε.10) Ο μισθωτής οφείλει να προσατεύη το μίσθιον από πάσαν επιζημίαν τρίτου επέμβασιν και να σκεί κατά παντός ζημιωτού τας δικαστιάς επεμβάσεις.

Ταύτα αφού συνεφώνησαν και συναπεδέχθκαν τα συμβαλλόμενα μέρη συνέταξαν το παρόν είς διπλούν και έλαβεν έκαστον των μερών ανά  έν πρωτότυπον

Οι Συμβαλλόμενοι

Ι.Περίδας

Λ Γιαννακόπουλος

¹Εκείνα τα χρόνια τα παλιά, πάνω στην Καλιακούδα, έβοσκαν από τον καιρό της  τουρκοκρατίας χιλιάδες γιδοπρόβατα. Τα προϊόντα τους, τυρί, βούτυρο, κτλ  πωλούνταν στα κεφαλοχώρια της περιοχής ή δίνονταν για να διατραφούν οι αγωνιστές του 1821.Χρόνια αργότερα ,το 1950, ο Λάμπρος Γιαννακόπουλος, τρισέγγονος του Γιαννακάκη Γιολδάση, νοίκιαζε μαζί με τον επίσης κτηνοτρόφο Θανάση Τσιβελίκα  το Λειβάδι Καλιακούδα που ανήκε στο Μεγάλο Χωριό. Η  ενοικίαση αυτή διήρκησε 40 χρόνια  μέχρι το 1990 περίπου. Σημειώνεται, ότι ως λειβαδική μονάδα είχε καταχωρηθεί στον Κ.Ζ. Γιολδάση μετά την απελευθέρωση. Στα ριζά της Καλιακούδας υπήρχαν χωράφια τα οποία νοικιαζόταν κυρίως από τον Λ. Γιαννακόπουλο (ο Τσιβελίκας απεχώρησε γιατί πούλησε τα πρόβατα).Σε υψόμετρο 1400, εκεί που είναι και η βρύση Μαλακάσα, με νερό  υγιεινό από την οποία πήρε το όνομα όλη η περιοχή (κατά τις διηγήσεις προπολεμικά  πίσω από τη λάκα κοντά στο εικόνισμα της Ανιάδας, στήνονταν κάθε καλοκαίρι σκηνές από ανθρώπους του κάμπου, ασθενείς κυρίως από φυματίωση, που ανέβηναν για λόγους υγείας. Αν  ζούσαν πέρα από τρείς ημέρες τότε γινόταν καλά),πάνω από τη βρύση ήταν η στρούγγα  κι ο στάλος και πιο πάνω οι αλαταρές. Η στρούγγα ,ο στάλος και οι αλαταρές ήταν σε ιδιόκτητο χωράφι που κατά το συμφωνητικό ανήκε στη Σταθοπούλου. Για το κτήμα αυτό πλήρωνε κάθε χρόνο λειβαδιάτικο. Το ίδιο γινόταν και για τη λάκα Περίδα που βρίσκεται, 500 μέτρα από την κορυφή της Καλιακούδας (2200 μ περίπου), σε υψόμετρο 1600μ.Κατά παράδοση στη λάκα του Περίδα υπήρχε μέχρι το 1950, κλίμα  «αετονύχι». Κλίμα που αντέχει στα χιόνια και κρύα και υπάρχει ακόμη στα χωριά της Καλιακούδας. Δηλαδή, κατά την Τουρκοκρατία καλλιεργούνταν, ίσως με βρύζα. Λίγο πιο πάνω ,όπως πάμε για την κορυφή δεξιά, υπάρχει ένα  διάσελο ,γνωστό ως «καλιακούδας το διάσελο» είναι το μέρος που κάποιος γυρίζει προς τη πλαγιά της Βαθειάς Λαγκάδας, ενώ αριστερά υπάρχει η τοποθεσία  του «Σαδήμα» είναι μέρος που κανείς μπορεί να βλέπει την κανάλα . Στη κανάλα  έρχεται το μονοπάτι, δύσβατο από την Καρύτσα που γένει στη ράχη της καλιακούδας από την τοποθεσία του «τζουβάρα το καλύβι». Το καλύβι ήταν ένος γιδοβοσκού  που ήταν γνωστός ως Τζουβάρας. Είναι το μονοπάτι που ακολούθησαν οι Τούρκοι το 1823 οδηγούμενοι από Μηδρίτες  και μπήκαν στα νώτα των Ελλήνων που ήταν στη Λάκα  του περίδα, την βαθειά λαγκάδα και τα «λακώματα». Φαίνεται ότι από το σημείο αυτό επιτηρούσε το μονοπάτι ο αγωνιστής στρατηγός Σαδήμας. Στα Ανατολικά της λάκας υπάρχει μικρή πηγή, αστήρευτη,το Περδικονέρι.Παληότερα υπάρχαν ξύλινα καλάνια για να πίνουν νερό πρόβατα, γίδια ,πέρδικες, αετοί και άλλα πουλιά. vΣήμερα αν γινόταν καλάνια θα βοηθούσαν την άγρια ζωή-πανίδα- της Καλιακούδας.

Φυσικά σήμερα δεν πληρώνονται λειβαδιάτικα, δεν υπάρχουν  ιδιοκτησίες. Υπάρχουν όμως στο μέρος εκείνο δραστηριότητες ξένες προς την κτηνοτροφία (κατασκηνώσεις, γήπεδα ). Ακόμη και η βρύση που παλιότερα την ξύλινη κούπα της το Δασαρχείο, αντικατέστησε με πέτρινη, σήμερα είναι εγκαταλειμμένη. Το απομεινάρι από το κουνάκι του Λάμπρου διατηρείται ακόμη ενώ λίγα βήματα πιο πέρα υπάρχει το εκκλησάκι της Παναγίας της Καλιακούδας καθώς και το απέριττο μνημείο για τη Μάχη της Καλιακούδας, με το επίγραμμα του Βράχα «Τα βουνά μας μετερίζια, όπλα μας, η παλικαριά …).