Λίγα από ότι άκουσα στο χωριό μου Ψιανά. Το ανάθεμα για τον Βενιζέλο - Γράφει ο Θανάσης Γιαννακόπουλος

Στο χωριό μου Ψιανά, μικρό χωριουδάκι κοντά  στο κρικελόποταμμο λίγο πριν το 1916  ο Εθνικός Διχασμός είχε φτάσει  στο κατακόρυφο με την Ελλάδα να χωρίζεται σε δυο στρατόπεδα τους Βενιζελικούς και τους αντι Βενιζελικους  ή Βασιλικούς.

Στο χωριό δεν έφθασε η αντιπαράθεση παρόλα που υπήρχαν χωρικοί που πίστευα την μια ή την άλλη παράταξη. Ο Βενιζέλος παραμένει στη Θεσσαλονίκη  επικεφαλής της κυβέρνησης Εθνικής Άμυνας ,ενώ στην Αθήνα κυριαρχούν οι βασιλικοί με τον βασιλιά Κωνσταντίνο που ηγείται του κράτους Αθηνών. Και οι δύο προχωρούν σε διώξεις των αντιπάλων τους.

Η Ελλάδα έχει κοπεί στα δύο.

Το ανάθεμα της Εκκλησίας δεν ήρθε από του πουθενά αλλά ήταν το χείριστο αποτέλεσμα του Εθνικού Διχασμού  που κόστιζε την Ελλάδα ,λόγω της έντονης διαφωνίας του Βενιζέλου και του βασιλέως Κωνσταντίνου σχετικά με τη ένταξη στην Ελλάδα στον Α.ΠΠ.

Την εποχή εκείνη η όξυνση έφθασε στο απροχώρητο. Στις 12 Δεκεμβρίου 1916, ο πύρινος λόγος  του Μητροπολίτη Αθηνών  έβγαλε στους δρόμους εκατοντάδες αντιβενιζελικούς τον οποίων, έβριζαν τον Βενιζέλο τότε πρωθυπουργό της Ελλάδος,  Ελ.Βενιζέλο. Τότε στο πεδίο του Άρεως  στην Αθήνα, ρίχτηκαν περίπου 280  πέτρες σχηματίζοντας μικρό λόφο. Το ανάθεμα καθώς  διηγούνταν οι παλιοί έφθασε και στα Ψιανά. Αυτό έγινε στο προαύλιο της Παναγίας και όλοι πηγαίνανε και έριχναν από μια πέτρα στην άκρη του περίβολου. Κάποιος γέρος ο Κατσιαρός Λευτέρης δίσταζε να ρίξει την πέτρα, Κοντά του βρέθηκε και ο Μπάρπα Θ. ο οποίος σπρώχνοντας του είπε: «ρίξε βρε όρνιο…» 

Δεν γνωρίζω πόσες πέτρες ρίχτηκαν στο χωριό μου.