Το μοιρολόι του Μακρυγιάννη - Γράφει ο Καθηγητής Θαν .Γιαννακόπουλος

Τον  Σεπτέμβριο του 1826 ,ο στρατηγός Γιάννης  Μακρυγιάννης  μαζί με τον Γκούρα  επολιορκούντο  στην Ακρόπολη των  Αθηνών  από τους Τούρκους. Ο ιστορικός  Γιάννης Βλαχογιάννης  μαζί με την έκδοση των απομνημονευμάτων  του Μακρυγιάννη  διέσωσε και ένα ωραίο δημοτικό τραγούδι ,στην ουσία μοιρολόι που τραγούδησε ο Γιάννης  Μακρυγιάννης.

.Το τραγούδι αυτό  έγινε σε δείπνο  στο Σερπεντζέ  (θέση που υπερασπιζόταν)  που κάλεσε τόσο τον Γκούρα και το Παπακώστα  μαζί με άλλους οπλαρχηγούς. Όλοι  τον παρεκάλεσαν να τραγουδήσει. Ο Μακρυγιάννης που ήταν καλλίφωνος παρέα με τον ταμπουρά του¹, είπε το εξής δικό του τραγούδι.

-Ο Ηλιος εβασίλεψε (Ελληνά μου, βασίλεψε) και το φεγγάρι εχάθη  κι ο καθαρός Αυγερινός  που πάει κοντά στην Πούλια τα τέσσερα κουβέντιαζαν και κρυφοκουβεντιάζουν.

Γυρίζει ο Ήλιος και τους λέει ,γυρίζει και τους  κρένει: »Εψές οπού βασίλεψα πίσου από μια ραχούλα, άκουσα γυναίκεια κλάματα  κι ανδρών τα μοιργιολόγια, για αυτά τα ηρωικά κορμιά στον κάμπο ξαπλωμένα, και μεσ΄στο αίμα το πολύ ειν΄όλα βουτημένα ,Για την πατρίδα πήγαινε στον Άδη  τα καημένα”.

-Ο Γκούρας αναστέναξε και του λέει: Αδελφέ  Μακρυγιάννη ,σε καλό να το κάμη ο θεός, άλλη φορά  δεν τραγούδησες τόσο παραπονεμένα. Αυτό το τραγούδι σε καλό να μας βγη

-Είχα κέφι ,του είπε ο Μακρυγιάννης, οπού δεν τραγουδήσαμεν,  τόσον καρό.

¹ Ο Μακρυγιάννης ,όπως και άλλοι καπεταναίοι είχε τον ταμπουρά του. Είναι γνωστό ότι στην Ευρυτανία   υπάρχει  η φράση «δώδεκα Γιολδασαίοι δεκατρείς ταμπουράδες». Ο τελευταίος ήταν για τον μουσαφίρη.