Μᾶς ἀξιώνει ὁ Ἅγιος Θεός νά
γιορτάσουμε γιά μιά ἀκόμη χρονιά τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, τήν Μητρόπολη πασῶν
τῶν ἑορτῶν, κι αὐτό γιατί σήμερον τίκτει ἡ Παρθένος τόν Ποιητήν τοῦ παντός.
Σήμερον ὁ Ἄναρχος ἄρχεται καί ὁ Λόγος σαρκοῦται. Σήμερον Ἄγγελοι τό βρέφος, τό
τεχθέν, θεοπρεπῶς δοξολογοῦσι. Συγκαταβαίνει ὁ Σωτήρ τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων γιά νά
σώσει τόν καθένα ἀπό ἐμᾶς.
Καί ἐνῶ ὁ Κύριος, ὁ Θεός καί Λόγος, τό δεύτερο πρόσωπο
τῆς Ἁγίας Τριάδος, κενώνεται λαμβάνοντας τήν ἀνθρώπινη φύση ἀπό ἄπειρη ἀγάπη σέ
μᾶς τοῦ ἀνθρώπους, ἐμεῖς «τί ἀνταποδίδουμε τῷ Κυρίῳ περί πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν».
Πόσο κατανοοῦμε τί σημαίνει ὁ Δημιουργός τοῦ σύμπαντος Κόσμου, νά γεννιέται ὡς ἄνθρωπος μέσα στή βρωμιά τῶν ζώων, βιώνοντας τήν ἐγκατάλειψη
τῶν ἀνθρώπων! Πόσο, ἀδελφοί μου, ὁ τρόπος πού ζοῦμε ἐκφράζει τήν ἀπέραντη ἀγάπη
τοῦ Κυρίου μας, τήν εὐσπλαχνία καί τήν φιλανθρωπία Του!
Δυστυχῶς, ἀδελφοί μου, σήμερα ἐγκαταλείψαμε
τό Θεό καί τόν συνάνθρωπο, σήμερα ἀγωνιοῦμε μόνον γιά τόν ἑαυτό μας, ἀδιαφορώντας
γιά ἀξίες καί ἰδανικἀ. Σήμερα μισοῦμε τόν ἀδελφό μας ἀναλόγως τοῦ ἐάν ἔκανε ἤ
δέν ἔκανε τό ἐμβόλιο. Σήμερα ἀκοῦμε τόν λόγο μόνο κάποιων ἀνθρώπων καί ὄχι τόν
λόγο τοῦ Κυρίου, πού φωνάζει τό «μή πεπείθατε ἐπ’ ἄρχοντας ἐπί υἱούς ἀνθρώπων,
οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία». Ξεχάσαμε τό «ἄνευ ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν». Μᾶς
καλοῦν νά κάνουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό. Ποῦ εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ θαλπωρή, ἡ
ζεστασιά πού ἔνιωθαν οἱ πρόγονοί μας καί οἱ μεγαλύτεροι ἀπό ἐμᾶς σέ ἄλλες ἐποχές!
Πόσο ὄμορφα ἔχουν ἀποτυπωθεῖ ὅλα αὐτά στόν πεζό καί ἔμμετρο λόγο συγγραφέων καί
ποιητῶν τοῦ αἰώνα πού πέρασε!
Μακάρι ἀδελφοί μου γιά ἐμᾶς πού σήμερα
ἐκκλησιαστήκαμε καί κοινωνήσαμε, σήμερα νά γεννηθεῖ ἀληθινά ὁ Χριστός στίς
καρδιές μας καί ἡ μέρα τούτη νά γίνει μέρα μιᾶς νέας ἀπαρχῆς γιά μιά ζωή κοντά
στό Θεό καί τούς συνανθρώπους μας.
Καλά καί εὐλογημένα Χριστούγεννα.
Καλή καί εὐλογημένη νέα χρονιά.
Ο
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† ὁ Καρπενησίου Γεώργιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου