Η σηροτροφία στην Ευρυτανία τα παλιά τα χρόνια - Γράφει ο Αθ. Γιαννακόπουλος

 Κατά τη έκθεση του Γεωπόνου  Δ.Χουτόπουλου,  το 1880 η Ευρυτανία ήταν η  ποιό σηροτρόφος  επαρχία της Ελλάδας. Οι υπόλοιπες επαρχίες προμηθεύονταν τον σπόρο της μέταξας από αυτήν.  Η αξία των βομβύκων την εποχή εκείνη, έφτανε  τις 2-30 δραχμές η οκά.

Κατά τον  Γεωπόνον αυτόν οι  ασχολούμενοι ,  πέντε-έξη  χιλιάδες  επιδοθούν εις την εκτροφή του μεταξοσκώληκα  ,ανά κυττίον μεταξωσπόρου θα απολαμβάνουν  45-50 οκάδες νωπών βομβύκων  με 3,6 μέχρι 4 δρχ/οκά , θα ήταν 150-200 δραχ κατά οικογένειαν.

Η σηροτροφία ανακόπηκε  στην Ευρυτανία ,περίπου το   1922  και η δράση της Αδελφότητος από την Κωνσταντινούπολη  που τους  βοηθούσε σταμάτησε. Κατά τον Γεωπόνον , το κλίμα της Ευρυτανίας  υπαγορεύει  την ανάπτυξη  της δενδροκομίας , από  μουριές  βασική τροφή  για τους βαμβακοσκώληκες, και αυτή η φύσις και το περιβάλλον  υπαγόρεψε την ανάπτυξιν της σηροτροφίας.

Σήμερα ,και στα χρόνια που ακολούθησαν,  έμειναν   μόνο οι μουριές. Θυμάμαι τις μουριές του Γιαννάκη Γιολδάση ,παππού μου, στη Μαρίνο Δομνίστας,  ο οποίος με την εκτροφή του μεταξοσκώληκα πάντρεψε τις θυγατέρες του.

Η Δομνίστα  ,κυρίως το παντοπωλείο του Καρτσακλή, υπήρξε τότε κατά την ομολογίαν του  παππού  μου, το κέντρο διακίνησης του μεταξιού. Ο γεωπόνος κατέληγε,  ίνα μη θεωρηθή ότι η βεβαίωσις αυτή προέρχεται  εκ «μεταξωνονείρων»,  η πράξη απέδειξε τη σημασία που είχε η σηροτροφία για την Ευρυτανία  και έγραφε ότι η μουριά εκαλλιεργείτο από πολλά χρόνια στην Ευρυτανία και  πολύ ευδοκιμούσε.

Ακόμη ,σημειώνεται ότι το μεγαλύτερο κόστος στη σηροτροφία είναι το φύτεμα των μουριών καθώς αυτές κοστίζουν1,5-2,0  δρχ  ευρώ το δενρο. Αρχίζουν να αποδίδουν τρία με τέσσερα χρόνια αργότερα. Το χαρακτηριστικό είναι πως κάθε κουτί μεταξοσκωλήκων εμβαδού 25 τ.μ. και κόστος 12-15 ευρώ εμπεριέχει 20000 αυγά τα οποία απαιτούν 40 δένδρα ω για τη διατροφή τους. Το κάθε κουσι μπορεί να αποδώσει 25-40 κιλά ίνας μεταξιού με τιμή πώλησης 19-15 ευρώ, η οποία μπορεί να φθάσει και τα 70 ευρώ το κιλό.