Kαβαλάρηδες της ελληνικής άνοιξης

Έμπειροι μοτοσικλετιστές προτείνουν τις αγαπημένες τους διαδρομές και εμείς σας αποκαλύπτουμε χρήσιμα μυστικά και συμβουλές, προτού... φορέσετε τα κράνη σας.

ΑΓΡΑΦΑ
(από τα βουνά της Ευρυτανίας)

Θανάσης Μουρίκης

Απόσταση: Περίπου 400 χλμ.
Βαθμός δυσκολίας: Υψηλός
Προτεινόμενος τύπος μοτοσικλέτας: ON/OFF ΚΑΙ OFF ROAD

Ξεκινώντας από την Αθήνα με κατεύθυνση τη Λαμία, ο σταθερός και κουραστικός ρυθμός της διαδρομής αλλάζει όταν βγαίνω από την εθνική οδό και ακολουθώ την πινακίδα προς Κάστρο. Παίρνω το δρόμο για Δελφούς. Σε 35 λεπτά παρκάρω τη φορτωμένη μοτοσικλέτα στην Αράχωβα, μακριά από το δρόμο και από τα πούλμαν που πηγαίνουν στους Δελφούς. 

Διαλέγω καφενέ και παραγγέλνω έναν ελληνικό: το καλύτερο ρόφημα για τον οδηγό μοτοσικλέτας - σε ξυπνάει χωρίς να ανεβάζει την πίεση. Το κοντέρ έχει καταγράψει τα πρώτα 220 χλμ. και σιγά-σιγά αρχίζει η περιπέτεια. Σε λίγο θα πατήσω χώμα και θα μπω στο πνεύμα της απόδρασης και του εναλλακτικού ταξιδιού. 

Πλησιάζοντας στην Άμφισσα, ξεπροβάλλει το λιμάνι της Ιτέας, όμως δεν θα φτάσω έως εκεί. Περνώντας έξω από την ορεινή πρωτεύουσα της Φωκίδας, περίπου στα 150 μ. μετά το εργοστάσιο λαδιού, η στροφή δεξιά στο χωματόδρομο οδηγεί στο χωριό Καρούτες. Μυρίζει κέδρο και έλατο. Το βουνίσιο καλωσόρισμα αναλαμβάνουν κοπάδια που βόσκουν ανέμελα. 

Προσοχή, είδατε τσοπανόσκυλο; Πατήστε φρένο, ακινητοποιηθείτε και αφήστε το να σας μυρίσει. Μην τρέξετε να φύγετε. Καθ’ οδόν προς τις Καρούτες, το γαλάζιο του ουρανού καθρεφτίζεται στη λίμνη του Μόρνου, μια τεχνητή λίμνη περικυκλωμένη από χωριά που φλερτάρουν τους πρόποδες της Γκιώνας. 

Ο ήχος της εξάτμισης δεν φαίνεται να ταράζει τις αγελάδες που βόσκουν γύρω από τη λίμνη. Σταματάω για μια γρήγορη φωτογραφία και συνεχίζω για το ιστορικό Λιδωρίκι. Στην κεντρική πλατεία του, με τον πλάτανο στη μέση, πάντα θα βρείτε κόσμο, καφενείο και φαρμακείο, αλλά και εστιατόρια με τοπικούς μεζέδες. Αν έχετε ξεχάσει να πάρετε μπαταρίες για τη μηχανή ή κάρτα μνήμης για την Go pro, σταματάτε για ανεφοδιασμό, χαλάρωση, ένα κομμάτι παραδοσιακή κολοκυθόπιτα ή τραχανόπιτα και φυσικά για ανεφοδιασμό καυσίμων. Φεύγω διασχίζοντας το νότιο τμήμα του χωριού και παίρνω τους ανηφορικούς φιδίσιους δρόμους προς τα χωριά της Ευρυτανίας.

Έχοντας αφήσει πίσω μου τον Παρνασσό και την Γκιώνα, με κατεύθυνση προς το Δωρικό, ακολουθώ τις ταμπέλες προς Περιβόλι και Κροκύλειο και σκαρφαλώνω στα Βαρδούσια. Σε αυτό το σημείο ο δρόμος στενεύει - οριακά περνούν δύο αυτοκίνητα. Χρειάζεται προσοχή, γιατί δεν υπάρχει καλή σήμανση, οδηγείτε δίπλα σε γκρεμό και το οδόστρωμα είναι βομβαρδισμένο από τις κατολισθήσεις των βράχων. Η οδήγηση μέχρι τους Πενταγιούς είναι «σφιχτή», όμως στην πλατεία του χωριού θα σας περιμένει ο αιωνόβιος πλάτανος και μια δροσερή πηγή. Αφού πιείτε νερό στη μνήμη της Μαρίας Πενταγιώτισσας, ξεκινάτε για Κερασιά και Αρτοτίνα. Στη Λεύκα, σε υψόμετρο περίπου 1.300 μ., ετοιμαστείτε για off road. 

Διασχίζοντας στενούς χωματόδρομους και κάθετα ποταμάκια, φτάνετε στη Δομνίστα, έναν τόπο πνιγμένο στο έλατο. Στις πλαγιές του όρους Καλιακούδα βρίσκεται το Κρίκελο. Έχοντας ήδη 350 χλμ. στην πλάτη, θα απολαύσετε το εξαιρετικό φαγητό και τους οικονομικούς ξενώνες του. Πέντε χιλιόμετρα μετά το Κρίκελο, στρίβοντας αριστερά στη διασταύρωση, εισέρχεστε σε εθνικό δίκτυο παλιάς... κοπής. Με κατεύθυνση το Αγρίνιο, αναζητάτε την ταμπέλα που λέει «Ασπρόπυργος» - ακριβώς πριν από τον Προυσό. Έχετε κέφι για μία ακόμη στάση; Στον Προυσό βρίσκεται η περίφημη μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας, ενώ κάτω από τη μονή, στο Στρογγυλοβούνι, υπάρχει το εξαιρετικό αλλαντοποιείο Στρεμμένου, όπου θα δοκιμάσετε ελληνικό προσούτο. Συνεχίζοντας προς Ασπρόπυργο, η διαδρομή μοιάζει με πτήση από ελικόπτερο: θα δείτε από ψηλά τη μεγαλύτερη τεχνητή λίμνη στην Ελλάδα, τη λίμνη Κρεμαστών και τη γέφυρα της Επισκοπής που ενώνει την Ευρυτανία με την Αιτωλοακαρνανία. 

Οι πινακίδες αναφέρουν τα Άγραφα για πρώτη φορά όταν στρίψετε δεξιά προς Βίνιανη. Άνα τέταρτο μετά, είστε στο Κερασοχώρι και σε ένα δεκάλεπτο περνάτε την Κρέντη, όπου θα βρείτε το τελευταίο βενζινάδικο προτού μπείτε στο σκληροπυρηνικό τμήμα των Αγράφων. Για 25 χλμ. θα αποχαιρετήσετε ξανά την άσφαλτο και θα οδηγήσετε παράλληλα με τον ποταμό Αγραφιώτη, γνωστό για το φαράγγι του, την «Τρύπα». Αριστερά και δεξιά εκτείνεται ο ορεινός όγκος των Αγράφων. Μπαίνοντας στα λημέρια του Αντώνη Κατσαντώνη, θα διασχίσετε τα πιο ξεχασμένα και δύσβατα χωριά, που είναι προσεγγίσιμα από την άνοιξη έως τις αρχές του φθινοπώρου. Δεν έχει σημασία αν θα επιλέξετε τα ανατολικά, τα δυτικά ή τα βόρεια Άγραφα. Το σίγουρο είναι ότι από εδώ θα φύγετε με την υπόσχεση στον εαυτό σας ότι θα επιστρέψετε.

Πηγή: kathimerini.gr