Κάπου εκεί στο κέντρο της Ελλάδας
πιο κέντρο δεν γίνεται ανάμεσα σε δυο αγραφιώτικα χωριά υπάρχει ένας δρόμος.
Τί
και εάν ο δρόμος ενώνει 3 περιφέρειες και 4 νομούς
Τί
και εάν τον 7 χιλιομέτρων χωματόδρομο
τον διασχίζουν καθημερινά μικρά παιδιά από τα Βραγγιανά Καρδίτσας για να πάνε σχολείο Ραυτόπουλο Ευρυτανίας σιγά τον χρόνο μόνο μιάμιση ώρα σκληραγωγούνται.
Τί
εάν η ασφαλτόστρωση θάφερνε πιο κοντά αστικά κέντρα, νοσοκομεία, αγορές[Καρδίτσα, Αρτα ]
Τι
και εάν παράγονται τα περισσότερα
γαλακτοκομικά προϊόντα στην ευρύτερη
περιοχή λεπτομέρειες
Τί και
αν τα δυο χωριά πρωταγωνίστησαν στους απελευθερωτικούς αγώνες 1864 και 1878 ,
τι και εάν το πρώτο κάηκε από τους Τούρκους το 1880.
Τί
και εάν ο δρόμος ενώνει
πανελλήνια μνημεία θρησκευτικά [Παναγία
Σπηλιώτισσα, Παναγία Τατάρνας]ιστορικά και φυσικά όπως πέτρινα γεφύρια, ποτάμια νεραύλακες όπως
των Κέδρων κλπ.
Τί
και εάν μάλλιασε η γλώσσα μας να χαλεύουμε χρόνια λύση τι τούς μελει χωριστά κράτη είναι.
Χρόνια
τώρα κρατά αυτή η κολόνια και η συνεννόηση των ιθυνόντων μεταξύ δύο γειτονικών
κρατών Θεσσαλίας και Ρούμελης η αλήθεια είναι ότι οι διακρατικές συμφωνίες είναι δύσκολες.
Και
πάλι κατανοούμε ότι προηγούνται πιο δύσβατα και απομακρυσμένα μέρη της πατρίδας
μας όπως η Εκάλη, η Γλυφάδα κλπ, ότι προηγούνται αναπτυξιακά πρότζεκτ όπως
ΠΛΑΝΑ Φουρθιώτη κλπ
Ίσως
οι κρατούντες να γνωρίζουν ότι τα σύνορα θα επανέλθουν στα παλιά του 1881 οπότε
και λογικό είναι να παραμείνει ο δρόμος έτσι και τότε έχουν δίκιο ίσως και για
να εξευμενίσουν τους εχθρούς [Τούρκους] δώσαν και ένα μέρος της κοινότητας
Κέδρων στο κτηματολόγιο
προκαταβολικά.
Ο πρόεδρος του Δ.Σ
Κωνσταντίνος Παπαντζίμας τα λοιπά μέλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου