Μια Ιστορία να τη διαβάσουν όσοι έχουν προγόνους αγωνιστές1 στη Μάχη Της Καλιακούδας - Γράφει ο Θαν. Γιαννακόπουλος

Πάνε πολλά χρόνια από τότε, που περίπου  200 ευρυτάνες από τα χωριά του Κρικελλοπόταμου, μαζί με τους Σουλιώτες ,περίπου 200,υπό την αρχηγία του Ζυγούρη Τζαβέλα βάλανε τα στήθη τους πρόχωμα για μην περάσουν οι Τούρκοι και κατέβουν στο πολιορκημένο Μεσολόγγι.  Στους βράχους της Καλιακούδας γράφτηκε μια από τις  πιο ένδοξες μάχες  του αγώνα και όπως τώρα αποδεικνύεται  οι Τούρκοι  τελικά δεν νίκησαν. 

Μόνο στην έξοδο που έπεσε και ο Ζυγούρη (αρχηγός του στρατοπέδου) υπήρξαν απώλειες των Ελλήνων πολύ λιγότερες από εκείνες των Τούρκων.

Αν και η μάχη αυτή, ήταν σημαντική και μοναδική στο χώρο της Ευρυτανίας, οι καλαμαράδες φαναριώτες φρόντισαν να την συκοφαντήσουν με δήθεν ανύπαρκτες προδοσίες, γεγονός που εξυπηρετούσε το σχέδιο  τους για μια Ελλάδα μικρή , από Τον Ισθμό και κάτω, και αφήνοντας έξω εκεί που φωλιάζουν οι αετοί και γιγαντώνονταν η  Ελευθερία για την ανάσταση του γένους. Άρχισαν από πολύ νωρίς να τρώνε τον  στρατηγό Βαρνακιώτη,να σέρνουν σε δίκη τον αετό της Ρούμελης ,Καραϊσκάκη και να κάνουν ότι μπορούν Κωλέτηδες, Μαυροκορδάτοι και λοιποί για  να μείνει η πατρίδα μας μικρή. Πάνε περίπου 50-60 χρόνια που ο μακαρίτης , λογοτέχνης Γιάννης Βράχας άρχισε να οργανώνει  ,ανασκαλεύοντας μνήμες τα γεροντότερων τη γιορτή μνήμης για την  μάχη .Πρώτα με προσωπική φροντίδα έκανε το μνημείο, φτωχό και απέριττο και δίπλα με τη βοήθεια του μακαρίτη  δημοσιογράφου Πουρνάρα .της Αντ.Λιάπη  κλπ, και όλων των κατοίκων της περιοχής και της γύρω περιοχής κτίστηκε το εκκλησάκι η Παναγία της Καλιακούδας. Βοήθησε το Δασαρχείο και ανοίχτηκε ο δρόμος από Μεγάλο Χωριό. Και άλλος δρόμος από Ψιανά ψηλά από την αετόβρυση και τα ταμπούρια.

 Ακόμη δρόμος από τον Αη Θανάση της Ανιάδας και σε λίγα χρόνια  έγινε δρόμος και προς  Δολιανά. Δυστυχώς σήμερα οι δρόμοι αυτοί δεν υπάρχουν ‘η υπάρχουν σε κατάσταση  όχι καλή. Ταυτόχρονα φρόντισε και έστησε ένα μνημείο με επίγραμμα γραμμένο από τον ίδιο. Το μνημείο δεν έχει τα κάλη  άλλων  μνημείων. Είναι απλό πετρόκτικτο με μια μαρμάρινη πλάκα όπου αναγράφεται το επίγραμμα του Γιάννη Βράχα. Πόση αλήθεια αδικία υπάρχει, στους νεκρούς προγόνους μας όταν το συγκρίνουμε  με μνημεία άλλα ,όπως π.χ. Μπότσαρη στο Καρπενήσι ,αλλά και μνημεία στη Βίνιανι, Κορυσχάδες κλπ. Αλήθεια,  προσωπικά νοιώθω ντροπή ως ευρυτάνας για την κατάσταση αυτή. Κανένας Δήμαρχος από τους νεώτερους δεν φαίνεται να τιμά  τους  αγωνιστές. Μέχρι πριν λίγα χρόνια ,ο  μακαριστός Νικόλαος ανέβαινε στην Καλιακούδα και τιμούσε τους νεκρούς αγωνιστές ευρυτάνες. Θέλω να πιστεύω ότι και ο Δεσπότης Γεώργιος κάποια στεγνή θα ανέβη .Είναι τιμή για τον ίδιο κα τους νεκρούς. Κατά καιρός ανέβηκαν και οι πολιτικοί του Νομού (Καραπιππέρης, Τσιγαρίδας κτλ) και εδώ πρέπει να τονισθεί η συμβολή Της Αντιγόνης Λιάπη (αδελφής του Κωνσταντίνου Καραμανλή) που μπρωτοστάτησε στην ανάγερση της εκκλησίας καθώς  και του τότε δασάρχη κ Χρ.Ράπτη που για τη γιορτή έφτιαξε ειδικά καθίσματα  (βέβαια τώρα δεν υπάρχουν).Θα μπορούσε κανείς να γράψει για την καλύβα του Διαβάτη στην Αετόβρυση(έργο του Γιάννη Βράχα) και τον τρόπο που για πολλά χρόνια λειτουργούσε.

1 Διακόσια πιστοποιητικά αγωνιστών ,στα ΓΑΚ, φέρουν την ν υπογραφή του Γιαννάκη Γιολδάση και των αδελφών του.